در این مقاله به بررسی خواص مس خواهیم پرداخت. مس به طور وسیعی در طبیعت پخش و توزیع شده است.
حتی برنامه های غذایی فقیر و نامناسب نیز، نیازهای افراد به مس را تامین می کنند.
مقدار مس در بدن یک انسان سالم بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلی گرم تخمین زده می شود.
کمبود این عنصر در بدن ما نادر است.
کمبود مس (hypocupremia)معمولاً در بیماران مبتلا به نفروزیس (نارسایی کلیه)، بیماران مبتلایان به سوء تغذیه پروتئین (ویلسون) و نوزادانی که در دراز مدت تنها با شیر گاو تغذیه شده باشند، دیده می شود.
نوتروپنی (neutropenia) بهترین علامت مربوط به کمبود مس در بدن می باشد.
نوتروپنی عبارت است از کاهش غیر طبیعی تعداد گلبول های سفید خون و تولید کم آن در بدن افراد.
افزایش مس در بدن به دلایل زیر است:
کبد مهم ترین منبع ذخیره مس در بدن است و از طریق اسیدهای صفراوی دفع می شود.
در عین حال مقدار بسیار کمی از مس نیز در خون و البته در همه سلول های بدن انسان یافت می شود.
مس موجود در مغز و کبد جنین و نوزاد بیشتر از افراد بالغ است.
این میزان بالاتر مس، برای پیشگیری از کمبود آن در دوران شیرخوارگی (مانند آن چه در مورد آهن نیز وجود دارد) است.
مس به عنوان کاتالیز کننده فعل و انفعالات شیمیایی مربوط به ساخت هموگلوبولین (جزء حمل کننده اکسیژن در خون) عمل می کند.
بیشترین غلظت مس موجود در بدن، در کبد و قسمت های اصلی سیستم عصبی مرکزی مخصوصاً مغز یافت می شود.
مس باید در بدن با یک پروتئین ترکیب شود تا قابل استفاده گردد.
این ریز مغذی یک عنصر ضروری برای تولید ملانین در پوست انسان می باشد.
ملانین مسئول ایجاد رنگ در چشم، مو و پوست است.
مس یک آنتی اکسیدان قوی است؛ به این ترتیب که رادیکال های آزاد را از بین می برد و از آسیب های سلولی ها جلوگیری می کند.
به نظر می رسد که اثرات ضد سرطانی نیز داشته باشد.
مس درون بدن می تواند برخی از دردهای آرتریتی را آرام کند.
در بدن انسان، خواص مس به استفاده بهینه از آهن و به کارگیری آن در بدن کمک می کند.
تعادل مس در بدن ممکن است به دلیل دریافت بیش از حد غذاهای پر فیبر، آهن زیاد و یا ویتامین C بالا به هم بخورد.
اگر دریافت روی نسبت به مس نیز بیش از نسبت ۱۰ به ۱ باشد، می تواند در جذب و متابولیسم آن در بدن مداخله نماید.
منابع غذایی مس شامل غلات سبوس دار ، آجیل، حبوبات، جگر و دل و قلوه، کاکائوی تیره ، سبزی های برگ سبز تیره، مرغ، غذاهای دریایی ، آلو و سویا می باشد.
کمبود مس منجر به بروز موارد زیر می شود: