میزان اهمیت هزینه نیروی کار در رقابت‌پذیری
هزینه‌های نیروی کار بخش مهمی از کل هزینه‌های تولید در هر تن رول مس را شامل می‌شود. به صورت خاص در مورد شیلی و امریکا بیش از یک‌چهارم هزینه‌های معدن کاری به نیروی کار نسبت داده می‌شود. درست برخلاف این کشورها، میانگین هزینه نیروی کار در مکزیک حدود 10 درصد هزینه‌های معدنکاری است.
این در حالی است که در پرو سهم هزینه نیروی کار از 16 درصد در سال 2007 به 20 درصد در سال 2012 افزایش یافته است.
در سال 2012، هزینه‌های هر واحد تولید مس در شیلی برای 10 تا از بزرگ‌ترین شرکت‌های خصوصی معدن که بیش از 85 درصد تولید مس کشور را به خود اختصاص داده بود، در مقایسه با سال 2007 بیش از 91 درصد رشد داشته است.
در نتیجه برای هر کشور، توانایی در بهبود یافتن یا حداقل حفظ بهره‌وری، روی‌هم‌رفته یکی از عوامل مهم در رقابت‌پذیری بخش معدن و همین طور افزایش فروش مس است.
در کشورهای مختلف بهره وری نیروی کار در معادن مس چگونه هست؟
با توجه به نمودار و در مقایسه‌ای که بین کشورهای امریکا، شیلی، پرو و مکزیک انجام شد، مشاهده می‌شود که ایالات‌متحده باثبات‌ترین و مکزیک بی‌ثبات‌ترین میزان بهره‌وری را دارند در افزایش فروش مس.
بخش اعظم بی‌ثباتی در مورد کشور مکزیک، در ارتباط با اعتصابی است که معدن بووناویستا را در سال 2007 تحت تاثیر قرار داد و معدن را به مدت دو سال و نیم در حالت تعطیل نگه داشت.
بعد از این حادثه، عملیات این معدن به‌سرعت افزایش یافت و تا سال 2012، بیش از 40 درصد تولید مس استخراجی مکزیک را به خود اختصاص داد و این در حالی است که پرو و شیلی روند کاهشی را در بهره‌وری نیروی کار نشان داده‌اند.
با توجه به روند قابل مشاهده در نمودار، می‌توان نتیجه گرفت که الگوی بهره‌وری نیروی انسانی از یک روند جهانی تبعیت نمی‌کند و هر کشور با توجه به شرایط داخلی خود روند ویژه‌ای دارد، اما در حالت کلی هزینه‌های نیروی انسانی به‌رغم فراز و و فرودها به جاي بخشی از هزینه‌های تولید همواره با نسبت مشخصی ثابت باقی می‌ماند.
در سال 1990، صنعت معدنی شیلی شاهد افزایش چشمگیری در بهره‌وری نیروی کار بوده که تنها 30 درصد از این افزایش مربوط به پیشرفت فناوري بوده است و 70 درصد باقیمانده مربوط به موقعیت قرارگیری ذخایر معدنی است.
بهره‌وری نیروی کار در سال 1990 شاهد رشد بوده و در سال 2000 روند ثابتی را گذراند.
این شاخص در سال 2012، 30 درصد از مقدار بیشینه کمتر است که مربوط به سال 2004 بود.
کاهش بهره‌وری در سال‌هاي 2012ـ2004، مربوط به افزایش 40 درصدی کارکنان دائمی بوده است که منجر به تثبیت سطح تولید شد.
در دهه گذشته، کاهش بهره‌وری نیروی کار مربوط به سقوط عیار معادن بوده است. در سال 1991، عیار معدن سنگ شیلی 1.4 درصد بود، در حالی که انتظار می‌رفت تا سال 2025 این رقم به 0.7 درصد سقوط کند.
در حال حاضر با توجه به اینکه حفاری‌ها در عمق‌های بیشتری صورت می‌گیرد، سیستم‌های باربری بايد در سطوح عمیق‌تری بارگیری و فاصله بیشتری را طی کنند که این امر باعث صرف زمان و انرژی بیشتری می‌شود.
کاهش متوسط عیار مس در معادن شیلی سقوط قابل‌ملاحظه‌ای داشته، به صورتي که در سال 2004، این مقدار 1.11 درصد بود و با 20 درصد کاهش در سال 2012، به 0.86 درصد رسید.
بنابراین برای تولید مس به مقادیر مشابه سال‌های قبل، باید مواد باطله بیشتری جابه‌جا می‌شد و این امر مستلزم استفاده از کارگران بیشتر براي اجرای عملیات بود.
علاوه بر این همان‌طورکه پیش‌تر عنوان شد، حمل‌ونقل‌های طولانی‌تر که به دلیل عمیق‌تر شدن پیت‌های معدنی است، بهره‌وری نیروی انسانی را کاهش داده که در نهایت می‌توان ادعا کرد 60 درصد کاهش بهره‌وری بین سال‌های 2012ـ2004، مربوط به کاهش عیار سنگ مس بوده است.
